Het bleek dat we dezelfde liefde hadden: prachtig gedekte tafels. Alleen ligt zij zo'n 40 jaar voor met verzamelen! Haar enorme collectie had ze goed verstopt in een pand bij het Noorderplantsoen. Een waar walhalla voor iedereen die van servies, opgepoetst bestek, glimmende kandelaren, gesteven servetten, glaswerk en hotelporselein houdt. En natuurlijk daarbij gekke items, uit hun context gehaald, die de compositie compleet maken. Ik voelde me een kind in een snoepwinkel.
Voor de open toptrouwlocatie route maakte Pauline twee tafels bij de Amshoff in Kiel-Windeweer: een feestelijke dinertafel buiten onder de bomen om prachtig te dineren. En binnen in de kerk stond de zoete tafel waar ik de taarten voor mocht bakken.
Voor mij bedacht Pauline deze tafel, zoals zij zegt: de Saakje-tafel. Je moet het gevoel hebben dat je eigenlijk zoet aan het dineren bent, of dat je zo aan tafel schuift voor een goed stuk taart. Of misschien is het wel de feestelijkste manier om te high tea-en? Want waarom zou je taart alleen eten met een vorkje en een bordje in de hand?
